Kobiety dziś stają się coraz bardziej aktywne zawodowo i łamią nasz polski, kulturowy stereotyp matki-Polki. Panie zyskały nie tylko wyższe kwalifikacje czy większe doświadczenie, ale zajmują również coraz częściej stanowiska kierownicze. Na swojej drodze do kariery napotykają jednak wciąż wiele przeszkód, które ciężko pokonać, gdyż większość firm na polskim rynku stosuje politykę dyskryminującą.

Z dyskryminacją panie spotykają się najczęściej w trakcie poszukiwania pracy bądź też w trakcie trwania zatrudnienia. Dlatego też tak istotne jest zapewnienie kobietom ochrony ze strony państwa. Gwarancje zrównania kobiet z mężczyznami daje konstytucja, zaś rozwinięcie tych uprawnień (zakaz dyskryminacji w zatrudnieniu m.in. ze względu na płeć) znajduje się w kodeksie pracy.

Z badań wynika, iż pracodawcy dysponujący wakatem chętniej wybiorą mężczyznę na wolne stanowisko pracy. Dzieje się tak za sprawą lęku przed ponoszeniem obciążeń z tytułu rozbudowanej ochrony oraz uprawnień, które przysługują pracownicom w ciąży czy też wychowującym małe dzieci. Podczas rozmów kwalifikacyjnych standardowe wydają się pytania dotyczące stanu cywilnego kobiet bądź czy są one w ciąży, ewentualnie czy planują dzieci w przyszłości. W oczach pracodawców rodzicielstwo bardzo ogranicza dyspozycyjność potencjalnego pracownika. Podobnie usprawiedliwia się częstsze awansowanie czy szkolenia mężczyzn.

Prawo gwarantuje obu płciom identyczne wynagrodzenie za jednakową pracę bądź pracę o jednakowej wartości. Niestety wciąż nagminne się zdarza, że mężczyzna i kobieta zatrudnieni na analogicznych stanowiskach dostają różne wynagrodzenia. Kobiety godzą się na tę formę dyskryminacji przede wszystkim ze względu na wysoki procent bezrobocia.

Jak wynika z badań ponad połowa kobiet na całym świecie doświadczyła dyskryminacji w pracy. Przejawia się ona m.in.:

  • mniejszym odsetkiem płci żeńskiej na stanowiskach kierowniczych,
  • niższymi zarobkami kobiet,
  • trudnościami z uzyskaniem zatrudnienia w pewnych zawodach,
  • molestowaniem seksualnym w pracy.

Prawne zagwarantowanie równouprawnienia nie wystarczy. Równie ważne są zmiany kulturowe w sposobie myślenia (w tym Polaków) oraz podejściu społeczeństwa do aktywności zawodowej pań. Nie wolno zapominać także o tym, iż na sytuację kobiet na rynku pracy wpływa też ograniczony dostęp do żłobków i przedszkoli. Nasze państwo powinno podjąć środki ułatwiające zapewnienie opieki nad dziećmi pracujących matek. Wszelkie przejawy dyskryminacji powinny być zwalczane. I pamiętajmy, że kobiety, które doświadczyły dyskryminacji ze strony swego pracodawcy mogą uzyskać odszkodowanie w sądzie.

Zostaw komentarz

Współpracujemy z: